اجرای برنامه P4C

دکتر خسرو باقری

در بارة اهمیت

اجرای  برنامه  P4C  

و همسویی آن  با تعلیم

و تربیت اسلامی

شما درباره فلسفه برای کودکان و نوجوانان با دانشجویان دکتری دانشگاه تهران پایان نامه هایی کار کرده اید. بفرمایید که به نظر شما برنامه هایی شبیه P4C چقدر می تواند برای کودکان و نوجوانان مفید باشد؟
در سابقه نظریه های روان شناختی مثل روان شناسان تحولی مانند پیاژه و دیگران ، دوران کودکی اصلا دوران تفکر انتزاعی نیست و اصولا دانشهایی مانند فلسفه برای این دوره سنی مناسب تلقی نمی شوند.
بنابراین عملا شروع برنامه فلسفه برای کودکان و نوجوانان در مواجهه با این چالش بوده است. حتی در آثار کسانی که در این مورد بحث کردند کوشش برای پاسخگویی به این مساله وجود داشته است که آیا واقعا برای کودکان شناخت انتزاعی ممکن است یا خیر؟
خوب تا حدودی سعی کرده اند که به این مساله پاسخ بدهند و در عین حال انتقادی هم به این دیدگاه ها داشته باشند. در این برنامه برخلاف سایر برنامه هایی که برای آموزش فلسفه بوده ، اندیشه های فیلسوفان معینی انتخاب و مطرح نمی شود.
زیرا در این حالت یعنی مطرح کردن اندیشه های خاص فیلسوفان ، درجه انتزاع بالاست چون فیلسوف اصطلاحات ویژه انتزاعی خاص فلسفه را به کار می برد.
در نتیجه مشخص است که این اندیشه ها قابل طرح برای کودکان نیست. منتها در برنامه P4Cسعی بر این بوده که به جای پرداختن به محتواها و نظریه های خاص فلسفی ، به روشهای خاص تفکر فلسفی پرداخته شود.